„Zdobywanie gór jest sztuką miłości, motywem tożsamości, tworzeniem siebie”[1]. To jedno z moich ulubionych sentencji o górach. Ulubiona także dlatego, że dokładnie to samo można powiedzieć o praktyce jogi.

Joga wywodzi się z Indii, gdzie jest praktykowana w różnych odmianach od ponad 4000 lat. W Polsce joga jest obecna od drugiej połowy lat 80-tych, obecnie szacuje się że ok. 6% społeczeństwa praktykuje jogę. Joga jako starodawny system ćwiczeń fizyczno-psychicznych jest zaklasyfikowana w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu jako system rekreacji ruchowej – ćwiczenia psychofizyczne. Na pierwszy rzut oka, może się wydawać, że joga to bardzo wyrafinowana i wszechstronna gimnastyka. Jeśli ćwiczycie aerobik, pilates, a nawet wspinaczkę lub sporty walki niektóre z pozycji jogi mogą wydać się Wam znajome. Wiele pozycji jogi zostało zaadoptowanych do innych stylów ćwiczenia, właśnie ze względu na swoje dobroczynne działanie. Wiele sportowców wykonuje (świadomie lub nie) ćwiczenia mające swoje źródło w jodze.

Na fizycznym poziomie joga daje wiele dobroczynnych efektów. Tak jak wspinanie, wzmacnia całe ciało, buduje siłę i wytrzymałość, dodaje odwagi. Tak jak jazda na nartach, uczy poczucia równowagi i stabilności, daje energię i radość. Tak jak chodzenie po górach, odświeża, wycisza, regeneruje. Jednocześnie joga oferuje wiele ćwiczeń niespotykanych w innych sposobach pracy z ciałem np. energetyzujące wygięcia w tył, czy pozycje odwrócone.

To czym joga się różni od innych form pracy z ciałem? Walert Bonatti pisał: „Góry są środkiem, celem jest człowiek. Nie chodzi o to, aby wejść na szczyt, robi się to, aby stać się kimś lepszym.” W praktyce jogi, nie jest ważny cel, ważna jest droga do celu. Wykonując pozycje stopniowo poznajemy swoje ciało na nowo. Odkrywamy możliwości, o których wcześniej nie mieliśmy pojęcia, poznajemy też swoje ograniczenia. Docierając do granic swoich możliwości stopniowo uczymy się je przesuwać, odkrywając w swoim ciele przestrzeń. Pozycje jogi praktykowane z dyscypliną i uważnością pomagają nam poznać samego siebie, własnego ciała, serca i umysłu. Joga pomaga odnaleźć wewnętrzną równowagę i przekładać ją na lepsze relacje z światem zewnętrznym.

„Góry tylko wtedy mają sens, gdy jest w nich człowiek ze swoimi uczuciami, przeżywający klęski i zwycięstwa. I wtedy, gdy coś z tych przeżyć zabiera ze sobą w doliny”[2]. Podobnie, prawdziwa praktyka jogi zaczyna kiedy schodzimy z maty, i wracamy do codziennego świata, zbierając ze sobą chociaż cześć otwartości i uważności, jakie odczuwamy na zajęciach.

 

[1]W. Goetel

[2] Andrzej Zawada

Author Rosela